عشق واقعی

عشق بزرگترین نیروی این هستی است. نیرویی که تمام ما موجودات را در کنار هم نگه می دارد. برای این احساس ناب و زیبا تعاریف بسیاری بیان کرده اند، اما به نظر من بهترین تعریف این است: عشق یعنی دوست داشتن با تمام وجود و از خود گذشتن برای آنچه که به صورت واقعی بدان عشق می ورزی.

عشق واقعی چه علائمی دارد؟

وقتی که از شگفت انگیزترین و قدرتمندترین نیروی این هستی سخن می گوییم، مطمئناً هر کسی دوست دارد نوع حقیقی این احساس زیبا را تجربه کند، به همین علت دنبال نشانه های واقعی آن می گردد.

در این قسمت به چند پارامتر که شاید بتوانند به ما شناخت عشق و واقعی بودن آن کمک فراوانی می نماید اشاره می کنیم:

• عشق واقعی با دوست داشتن خویش آغاز می شود. با پذیرفتن تمام و کمال خویش با تمام تاریکی ها و روشنایی هایی که در وجود خود داریم. این حس زیبا مانند چشمه ابتدا وجود خود ما را سرشار می کند و سپس به انسان های دیگر می رسد؛ پس اگر در عشق به هر علتی به خود آسیب بزنی، ارزش حقیقی ات را زیر سوال ببری، خود را خار و خفیف و کوچک بشماری باید به احساسی که داری شک کنی. محال است بتوانی چیزی به کسی بدهی، اگر خودت از قبل آن را نداشته باشی.
• عشق واقعی به سایر انسان ها لطمه نمی زند و زندگی دیگری را خراب نمی کند. ممکن است شخصی در تعهد یا تاهل با کس دیگری به سر ببرد و عاشق شخص دیگری شود، یا برعکس، خود در تعهد به سر می برد و شخص دیگری به او عشق بورزد.
  این را فراموش نکن که اگر احساس تو به دیگری آسیب بزند و باعث شود به خود و ارزش هایش شک کند و یا قلبی بشکند، باید در واقعی و حقیقی بودن آن شک کرد.
• در عشق واقعی دروغ و پنهان کاری جایی ندارد. بنابراین اگر دروغ می گویی یا دروغ می شنوی، یا چیزی را از همدیگر پنهان می کنید، باید به احساسی که بین شماست شک کنید.
• در نهایت باید بگویم عشق حقیقی هم درد است و هم درمان، هم وصل است و هم هجران و زمانی که وارد این وادی شدی باید خود را برای هر چیزی آماده کنی.

عشق واقعی به زبان ساده

عشق به زبان ساده یعنی احساسی واقعی و خالص از ته دل، نسبت به کسی یا چیزی؛ به گونه ای که از بودن با او از زندگی در این دنیا لذت ببری. برای رسیدن به آن تمام تلاشت را به کار ببری و به خاطر آن بسیار بجنگی!
حال این عشق می تواند نسبت به شخص خاصی باشد، یا نسبت به رویا و رسالتی که به خاطر آن به دنیا آمده ای.

عشق ارزشمند است و ارزش تو را نیز بالا می برد، وقتی عاشق شوی دیگر آن آدم سابق نیستی. در عشق باید خیلی چیزها را بیاموزی؛ مانند شجاعت، مبارزه، زخمی شدن و مرهم گذاشتن بر زخم هایت.
در عشق تو زخمی می شوی، اما هر زخم مانند نشانی بر روح و جانت باقی خواهد ماند و مانند یک مدال بر سینه ات خواهد درخشید.